Ο γιος του δημοπράτησε το κόκκινο τηλέφωνο που φέρει επάνω τον θυρεό του ναζιστικού κόμματος και έχει το όνομα του Χίτλερ χαραγμένο στο πίσω μέρος του. Το τηλέφωνο, σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, αρχικώς αναμενόταν να συγκεντρώσει ανάμεσα σε διακόσιες έως τριακόσιες χιλιάδες δολάρια, ενώ η τιμή αφετηρίας στη δημοπρασία ήταν οι εκατό χιλιάδες δολάρια.
Ο Μπιλ Παναγόπουλος πιστεύει ότι το τηλέφωνο είναι ένα «όπλο μαζικής καταστροφής» καθώς οι διαταγές που έδινε ο Χίτλερ με τη βοήθειά του κόστισαν τη ζωή πολλών χιλιάδων ανθρώπων. Επίσης, ο Παναγόπουλος τόνισε ότι τόσο ο πωλητής όσο εξάλλου και ο οίκος δημοπρασιών ευελπιστούν ότι το τηλέφωνο θα καταλήξει σε κάποιο μουσείο όπου οι επισκέπτες θα μπορούν να δουν τι θα μπορούσε να προκαλέσει η ακραία φασιστική ιδεολογία.
Σύμφωνα με τον κατάλογο της δημοπρασίας, το τηλέφωνο πρέπει να γυρίσει εξήντα μοίρες προτού τελικά απελευθερωθεί από το άγκιστρό του. Αυτό το χαρακτηριστικό επέτρεπε στο τηλέφωνο να μεταφέρεται με ευκολία ενώ, όπως λένε οι ειδικοί, η συσκευή χρησιμοποιούνταν σε τρένα και οχήματα, όπως εξάλλου και στο αρχηγείο του Αδόλφου Χίτλερ. Στην ίδια δημοπρασία πωλήθηκε ένα πορσελάνινο άγαλμα ενός λυκόσκυλου, το οποίο συγκέντρωσε 24.300 δολάρια, αλλά αποκτήθηκε από διαφορετικό αγοραστή.
Η ιστορία του
Η ιστορία του κόκκινου τηλεφώνου της Siemens είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Στις 5 Μαΐου 1945, μία μόλις ημέρα μετά την παράδοση των Γερμανών, ο Ράινερ έλαβε διαταγή από τον στρατάρχη Μπέρναρντ Μοντγκόμερι να έρθει σε επαφή με τους Ρώσους. Οι Ρώσοι αρχικώς του προσέφεραν ως δώρο το τηλέφωνο που φαίνεται ότι ανήκε στην Εύα Μπράουν, σύζυγο του Αδόλφου Χίτλερ, αλλά ο Ράινερ τους εξήγησε ότι θα προτιμούσε ένα κόκκινο τηλέφωνο.
Κι έτσι έγινε. Οι Ρώσοι τού έδωσαν το κόκκινο τηλέφωνο που δημοπρατήθηκε χθες. Επίσης, όπως δήλωσε ο γιος του Ράινερ στο CNN, ο πατέρας του επέστρεψε στην πατρίδα του και στο σπίτι του στο Ντέβον της Δυτικής Αγγλίας με το κόκκινο τηλέφωνο και ένα αγαλματίδιο σκύλου που είχε κατασκευαστεί από τους εργάτες του στρατόπεδου συγκέντρωσης Νταχάου.
«Ο πατέρας μου δεν θεωρούσε ότι επρόκειτο για ένα τρόπαιο της παντοδυναμίας του Τρίτου Ράιχ αλλά για ένα αναμνηστικό της ήττας του, ένα είδος πολεμικού τροπαίου. Ποτέ δεν πίστευε ότι θα εξελισσόταν σε κάτι σημαντικό», επισήμανε ο γιος Ράινερ. Επίσης, ευχή του, τέως πλέον, ιδιοκτήτη του κόκκινου τηλεφώνου είναι να βρεθεί αυτό σε ένα μουσείο. «Δεν θέλω να παραμείνει κρυμμένο. Θέλω να θυμίζει στον κόσμο τη φρίκη του πολέμου».
talkofthetown.gr - kathimerini.gr
