Στη Τουρκία ο ισλαμικός εθνικισμός νίκησε τον κεμαλικό εθνικισμό. Αυτή είναι η ουσία του δημοψηφίσματος και σε σχέση με την Ελλάδα πολλά αλλάζουν.
Πρώτον εμπεδώνεται η τάση του ανοίγματος της "ψαλίδας" ισχύος που εδώ και 15 χρόνια έχει ξεκινήσει με τον ισλαμικό εθνικισμό να έχει μετατρέψει τη Τουρκία από έναν "διαχειρίσιμο" αντίπαλο, σε μια σημαντική οικονομική δύναμη με ότι αυτό συνεπάγεται στην ένοπλη ισχύ της και την απόκτηση εργαλείων κυριαρχίας σε Αιγαίο, Δ.Θράκη, Κύπρο και Α.Μεσόγειο.
Η Άγκυρα είτε ισλαμιστική είτε κεμαλική, είναι το ίδιο επικίνδυνη, με την πρώτη, λόγω "αυτοκρατορικών" ψευδαισθήσεων, να είναι πιο επιθετική.
Σε ό,τι αφορά στο Κυπριακό η Τουρκία δεν θα συμφωνήσει σε οποιαδήποτε λύση αν δεν εξασφαλίζονται ολοκληρωτικά αυτά που θεωρεί εθνικά της συμφέροντα.
Ας κατανοήσουμε ότι η Άγκυρα έχει το κλειδί της λύσης και ότι οι πρόσφατες συνομιλίες για λύση στην Γενεύη απέτυχαν, όχι γιατί η Αγκυρα δεν έδειξε την απαραίτητη "πολιτική ευελιξία" λόγω του δημοψηφίσματος, αλλά γιατί αυτή είναι η φύση της Τουρκίας και των Τούρκων.
Οι αφελείς σε Αθήνα και Λευκωσία, σε μιαν άλλη εποχή, θα γίνονταν οι... ευνούχοι του χαρεμιού.
Σήμερα, είναι απλά "επικίνδυνα ανόητοι" (ελπίζουμε μόνο αυτό..).
Μεγάλος είναι και ο προβληματισμός στις Βρυξέλλες αφού η Τουρκία πλέον "γράφει εκεί που δεν πιάνει η μελάνι" την "ευρωπαϊκή προοπτική".
Με αναφορές σε "ναζιστικές πρακτικές" και σε "απογόνους σταυροφόρων", η Αγκυρα του Ρ.Τ.Ερντογάν είναι τόσο κοντά στην ΕΕ, όσο είναι και... η Βόρεια Κορέα!
Δυστυχώς για την Ελλάδα, η ΕΕ χρειάζεται την Τουρκία. Τα κοινά συμφέροντα σημαίνουν ότι η στήριξη της Αθήνας από τις ΕΕ απέναντι στις επεκτατικές επιδιώξεις της Αγκυρας θα εξακολουθήσει να είναι μηδενική.
Σε ότι αφορά τις ΗΠΑ, το τουρκικό δόγμα επί Ρ.Τ.Ερντογάν είναι σαφές: "Μαζί, όσο δεν θίγονται τα συμφέροντά μας. Χώρια, ακόμα και εχθροί, όταν τα συμφέροντα των ΗΠΑ, θίγουν αυτό που εμείς θεωρούμε συμφέροντά μας".
Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε πόσο διχασμένη είναι στην πράξη η Τουρκία μετά το δημοψήφισμα. Ο χάρτης με τα αποτελέσματα δείχνει βαθύ διχασμό. Οι περιοχές που γειτνιάζουν με άλλα κράτη, η Ανατολική Θράκη και τα παράλια με την Ελλάδα, ψήφισαν "ΟΧΙ". Θα δούμε την "ποιότητα" της ψήφου μελλοντικά.
Ο πρόεδρος Ρ.Τ,Ερντογάν, πάντως, είναι ο αναγεννητής του τουρκικού έθνους, ανεξάρτητα αν αυτό είναι θετικό ή αρνητικό για την Ελλάδα.
Για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα, πρέπει να το αναλύσουμε στο σωστό του μέγεθος, πέρα από κραυγές και χαρακτηρισμούς...
pronews.gr
